சுற்றும் விழிச் சுடரே...

.

  விடியற்காலை 5 மணிக்கு, வெறும் வயிற்றில், சூடா காப்பி குடிச்சிருக்கீங்களா?.  நான் குடிச்சேன் சார்.  போன மாசம்...அதுவும் ஒரு பன்னாட பயலால.  யாருனு கண்டுபிடிச்சிட்டீங்களா?.  ரைட்....அதே.....அவனேதான்.  பழைய பதிவுகளில், வரும் வில்லன் “சின்ராசே” தான்.  பிஸ்னஸ்ல ’கால்’ வெச்சப்பப் பார்த்தது. பல மாசம் ஆயிடுச்சு. காலங்காத்தாலே, “இதோ வந்துட்டே இருக்கேன். வெளிய போலாம்”-னு, போன் அடிச்சான்.  விதி சார் விதி.  போனோம்.


ஆங்... சொல்ல மறந்துட்டேனே.. அவன் வந்தது BMW கார்லே. கருப்பு கலரு..புஸ்க்குனு வந்து நிறுத்தி, “ஏறு”-னு சொன்னான்.  சொந்த தொழில்ல, கொடி கட்டிப்பறக்கிறான் போல.  கார்-னா, அது  கார் சார். சொட்டை தலையில, எண்ணெய் வெச்ச மாறி. சும்மா சர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்னு வழுக்கிட்டு போகுது.  காருக்குள் இருந்து வரும் இசையா..இல்லை..நறுமணமா?. தெரியலே.  சுகமா கண்ணு சொருக்கிச்சு.  சின்ராசு எழுப்பி, வெளிய பாருனு கைய காட்டுறான்.  ( காலங்காத்தாலே 5 மணிக்கு, நாய்-ய கூட்டிக்கிட்டு வாங்கிங் போயிட்டு இருக்காங்க சில பைத்தியக்காரிக.  எப்படி சார், இந்த சீன பைங்கிளிகள் மட்டும் சிக்-னு இருக்காளுக.  அந்த பல்லு.... அந்த கண்றாவிதான், இதுக்கு மேல என்னை பேச விடாம  தடுக்குது..)

காபி கடையில நிறுத்திக்கிட்டு, பழைய கதைகளை பேச ஆரம்பித்தோம்.  எனக்கு தெரியும் சார்.  சின்ன வயசியிலிருந்து, காலேஸ் வரை, ஒரே கோட்டில, பயணம் செஞ்சவங்க நாங்க...

ஏழைக்குடும்பம். அண்ணன் தம்பிகளே ஆறு பேர். கரண்டே இல்லா கிராமம். கஷ்டப்ப்ப்ப்பட்டு படிச்சான். அதுவுமில்லாம, அடிக்கடி அய்யாவுக்கு ______ வெளிய வந்திடும். ( அறிவு, நக்கல், நையாண்டி.. எதோ ஒண்னைப்  போட்டு வாக்கியத்தை படிச்சு முடிச்சுக்கோங்க.. )
அப்புறம் காட்டை விற்று, கனடா... திடீர்னு சிங்கை.. சில பல கம்பெனி.. உதைபட்டு வெளியே..  சொந்த பிஸ்னஸ்.. நஷ்டம்.. துரத்தல்.. ஓட்டம்.. தோன்றுதல்.. மறைதல்.. உள்ளே.. வெளியே..

இப்ப எதுக்கு ’பத்து வருசத்து’ கதைய இரண்டு நிமிசத்தில சொன்னேனு யோசனை பண்றீங்க பார்த்தீங்களா!!.  அதுதான் சார், உங்ககிட்ட எனக்கு பிடிச்ச விசயம்.  வேற ஒண்ணுமில்ல பாஸ்..
காப்பி ஆறிட்டா, வாயில வைக்கமுடியாது.

வாழ்க்கை சக்கரம் சுற்றிக்கிட்டேயிருக்கு.  கடைசியா அவனை, அவனுடைய கல்யாணம் நடந்த பெருமாள் கோயில பார்த்தது.  அருவா முனையில ஆடம்பரக்கல்யாணம்.  சுற்றம்சூழ(!), நாலு பேர் முன்னிலையில் நாலு நிமிசத்தில முடிந்தது.  அவனுக்கு வாய்த்த தங்கமணி, வீட்டுக்கு ஒரே பொண்ணு.  அப்பவே, கொஞ்சம்  தாட்டி....  எப்படீனா, சின்ராசு அதை சுற்றி வரனுமுனாவே ரெண்டு நிமிசம் வாக்கிங் போகனும்.  அவனோட மாமனார், மனுசனா  சார் அவன். முறுக்கு மீசை. மூஞ்சிய வெட்டு. பழைய ரவுடியாம். அருவா எடுத்துட்டு , ”கட்டுடா தாலி..”-னு ஆடினார் பாருங்க. கையெல்லாம் நடுங்கிச்சு.  ( என்ன இருந்தாலும் பழைய ரவுடியில்லையா.. வயசானாவே ஆடும் போல. பேசாம எங்காவது முதலமைச்சர் போய் தொலையாம. ஆனா.. குஷ்பு குத்த வெச்சு ஆடியிருந்தாலும்.. அது போல ஆட்டம், ஆடியிருக்க முடியாது பாஸ்..)


சரி. அதை விடுங்க.  எவ்வளவோ கஷ்டபட்டு ,வாழ்க்கையில முன்னேறி, கார் வாங்கி.. அதுமட்டுமா, அதுல நண்பனை உக்கார வெச்சு, காபி வாங்கி கொடுப்பவர்களை, விரல் விட்டு எண்ணிடலாம்.  சரியா சார் நான் சொல்வது?..

அந்த தன்னம்பிக்கை, முன்னேற வேண்டும் என்ற வெறி..வாழ்க்கையில, இவன மாறி ஒருத்தனை நண்பனா அடைய, கொடுத்து வெச்சிருக்கனும் பாஸ்.   மக்கா.. இப்ப சொல்றேன்.. வாழ்க்கையில முன்னேறி, நல்லா வாழந்துகாட்டி, எல்லோருக்கும் முன்னோடியா, நல்ல உதாரணமா இருங்க..
சுறுசுறுப்பா செயல்படுங்க.

சின்ராசாவாலவே முடியுமுனா, ஏன் நம்மால் முடியாது?  கொஞ்சம் யோசனை பண்ணுங்க பாஸ்.  
( நல்லவங்க அப்படியே அடுத்த ப்ளாக் ஜம்புங்க.. )
.
.
.
.
நம்மாளுக தொடருங்க...
.
.
.

”ஏண்டா சின்ராசு.. இவ்வளவு பட்டு, இந்த நிலைக்கு வந்திருக்கேனா, அது சாதாரணம் இல்லை. அதுக்காக, பலதை இழந்திருப்பேயில்லை”-னு நான் கேட்க,

”இல்ல..இல்ல..  நான் இழந்தது ஒண்ணு மட்டும் தான்”- சின்ராசு சொல்ல,

“என்னதுனு?” நான் கேட்க,
.
.
.
.
.
.
.
” தன்மானம்...  ”-னு அவன் பதில் சொல்ல............

போங்க பங்காளிகளா.. குடிச்ச காபி, வயிறுல கலக்குது.  நான் போறேன்..

டிஸ்கி..
ஆங்.. சொல்ல மறந்துட்டேனே.  அவனோட மாமனார், அதாங்க, அந்த பழைய ரவுடி.  போன மாசம்  10 கோடி சொத்தை வெச்சுட்டு, ஒன் வே டிக்கெட் எடுத்துட்டாராம்...

.

.

.