காலேஜ் கலாட்டா ...( 1 Contd....).

காலேஜ்-ல் இருந்து ஒரு checklist தரப்பட்டது..நமக்குத்தான் எதுவும புரியாதே..
நேரா அத எடுத்துட்டுப்போயி காந்திபுரத்தில ஒரு க்ளினிக்குல க்யூ கட்டி நின்னாச்சு..

நர்ஸம்மா வந்து ஒவ்வொருதர உள்ள போங்கன்னு சொன்னாங்க ...ரிசப்சன்-ல ஒரு அசினோட கஸின் மாறி ஒரு சப்ப பிகர்.. என்னமோ நாங்க , ஆக்ஸ்போர்ட்-ல இருந்து வந்தவங்கனு நெனைத்து ஒரே தாட், பூட்ன்னு இங்கிலிச்சு என்னமொ சொல்லுச்சு...

நல்லவேளை, எங்க கேங்க்ல ஒரு ஆப்பக்காரன் இருந்தான். (ஆப்பகாரன யாருன்னு தெரியாதவங்க, எனக்கு ஒரு EMail அனுப்புங்க.. ) ஒரு வழியா அவந்தான் எங்களுக்கு என்னென்ன டெஸ்ட்னு புரிய வைத்தான்.

ஒகே... ரைட்.. விடுன்னு நாங்க, Urine, Blood, extra டெஸ்ட் எல்லாம் செய்தாகிவிட்டது..ஒரே ஒரு Item- தான் பாக்கி.. அதுதான் "மோசன் டெஸ்ட்.." மொட்ட வெயிலில முக்கினாலும் வராதுன்னு தெரியும்..எனவே, நாளை கொடுக்கிறோம்முனு நர்ஸம்மா கிட்ட சொல்லிடு சினிமா பாக்க சென்றுவிட்டோம்.( நம்ம தாடி படம்.. )

இன்டர்வெல்ல காட்டான் மெல்ல வந்தான். என்னடா அந்த "மோசன் மோசன்." சொல்றாங்களே, அது என்னடான்னு மண்டய சொறியறான்..
நானே தாடி, கம்பு எடுத்து படம் பாக்றவங்கல தொரத்திட்டுருக்கானே என எரிச்சல்ல இருந்தேன் இந்த நாயி வந்து டவுட் கேக்குதுனு ," முடிட்டு போடா" சொல்ல, காட்டான் முகம் இருட்டில போட்ட இட்டிலி மாறி மாறிடுச்சு..
எப்படியொ ஒரு வழியா அவனுக்கு புரியவெச்சிட்டு , நம்ம தாடிக்காரருகிட்டருந்து தப்பிச்சிட்டு வீடுக்கு போயிட்டோம்..

அடுத்த நாள் எப்படியோ கொஞ்ச்ம் முக்கி, முணங்கி , தீப்பெட்டில போட்டு க்ளினிக் -ல் கொடுத்துவிட்டோம். ( காட்டானத் தவிர....)
முணு நாளா காட்டான் காலெஜுக்கு வரவில்லை...நாங்க Busy -யா இருந்ததால அவனப் பற்றி நினைக்கவில்லை...
அடுத்த நாலு கரெக்டா 8 மனிக்கு டீ கடையில நாங்க ஆஜர்.
காட்டான் மஞ்சப்பையோட டீ கடை முன்னால நிக்கிறான்..கிட்டப்போனா எலி செத்த நாத்தம். அந்த நாத்த்திலும், எப்பம்போல "2/6 " டீ..கெணப்பார்வை..etc.. etc.... ஒரு வழியா காலெஜுக்கு போலாம்ன்னு முடிவெடுத்தோம்.

காட்டான் மெதுவ வந்து "டேய்... மோசன் சாம்பிள் குடுத்துட்டு மதியம் காலெஜுக்கு போகலானு" சொல்ல எங்க கேங்கும் 100% ஓட்டுப்போட, ஒரு வழியாதிரும்பவும் காந்திபுரம் பயணம். .

நல்லவேளை க்ளினிக்-ல் கூட்டம் இல்லை.. அசின் , எப்பம்போல ஒரு கேனப் பார்வை பார்த்துவிட்டு உள்ள கை காமித்தாள்...டாக்டர் ரூமுக்குல்ல நுழைஞ்சாச்சு...நம்ம டாக்டர், அப்பதான் நல்ல பவுடர் போட்டு பேண்டு போட்ட பெருமாளு மாதிரி சீட்ல உக்காந்து இருக்கார்...( பிகர கரெக்ட் பண்றாராம்....)

நாங்க "Good morning, வணக்கம் , Good afternoon, Good night " அப்படினு சொல்லிடு இருக்கரதுக்குல்ல டாக்டரு பொதெல்லு சேர்லேருந்து விழுந்தாரு...என்னடா கடவுளு காலைல எலிசெத்த சிக்னல் குடுத்தாரு.. இப்ப நிஜமாவே அய்யா டிக்கெட் வாங்கிட்டாரானு மெரண்டுட்டொம்..

ஒரு வழியா சுதாரிச்சுக்கிட்டு, அவருகிட்ட போயி தோள உழுக்கி சத்தம் போட , நம்ம அஸின் உள்ள ஓடிவரா.ரூம்-பே சந்தைகடை மாறி ஆயிருச்சு....
எங்களுக்கு ஒண்ணுமே புரியவில்லை... இந்த பிரச்சனயில, அசினு திடீருன்னு கதவைப்பாத்து ஓட ஆரம்பிச்சுவிட்டது....

அப்போ டாக்டரு மெதுவா முணங்கிட்டெ கண்ணு முழிக்கிராரு...பார்வை மெதுவா டேபிள் மேல போகுது....
" எடுத்துட்டு ஓடுரா , எடுத்துட்டு ஓடுரா " கத்திக்கிட்டே நடுங்கராரு . எங்களுக்கு அஸ்திவாரம் ஆட்டமாட ஆரம்பித்துவிட்டது.....எல்லோரும் பயம்மா டேபிள் பார்க்க அதுமேல
" 1kg ஹார்லிக்ஸ் Bottle-ல நம்ம காட்டான் ஃபுல்லா நிரப்பிட்டு வந்திருக்கான் "....

அப்படியெ வலைய வீசர மாதிரி மஞ்சப்பைய பாட்டல் மேல போட்டு, டபால்னு தூக்கிகிட்டு வீதிக்கு ஓடி வந்துட்டோம்.
ஒரு வழியா குப்பையில வீசிட்டு "என்னடா காட்டான் இப்படி பண்ணிட்டெனு கேட்டா "நீங்கதா எவ்வ்ளவுனு சொல்லலியே.. எங்களை திருப்பிக்கேக்கிறான்..

( Moral - Communication is a skill and not everbody have.. )